Już dawno zdecydowaliśmy, że w tym roku na wakacje pojedziemy w Dolomity. Za sugestią Vikinga, doskonale znającego te góry, udaliśmy się w rejon Cortiny d'Ampezzo. Rejon ten znany jest głównie z narciarstwa, ale nie tylko. Każdy znajdzie tam coś dla siebie. Jest mnóstwo tras rowerowych, ścieżki spacerowe dla każdego, szlaki ambitniejsze, różnej trudności ferraty oraz wiele dróg wspinaczkowych.
W okolice Cortiny dodatkowo przyciągał nas wątek historyczny, czyli pozostałości po przebiegającym tam froncie I Wojny Światowej.
1. Tre Cime, Monte Paterno, Via ferrata Innerkofler
Via ferrata Innerkofler
Wjazd na parking pod schronisko Auronzo jest płatny 22 euro/dobę. Przebywanie powyżej doby jest dodatkowo płatne przy wyjeździe.
Jest to ferrata dobra na rozruszanie, dość łatwa, porównywalna do trudności Orlej Perci. Dodatkową atrakcją jest tunel z I Wojny Światowej. W żlebie na przełęcz Comoscio dodatkowo założona była poręczówka w miejscach gdzie lina stalowa znajdowała się pod śniegiem. Z uwagi na popularność rejonu i łatwość trasy, ferrata jest dość oblegana.
Trudność wg Tkaczyka: 2/6
Wyjazd w składzie Mike, Dzwonek i GosiaB rozpoczął się 13 lipca. Jako, że planowaliśmy wiele dzikich biwaków, samochód był dopakowany do granic możliwości. W Dolomity dojechaliśmy popołudniu i był jeszcze czas na małe co nieco. Ania wypatrzyła na mapie „małe dzikie jeziorko” o nazwie Lago di Braies u podnóża Seekoffel, więc skręciliśmy, aby poobcować chwilę z naturą. Jak się później okazało jeziorko to nie było takie dzikie.
Po małej przechadzce jedziemy dalej i płatną, bardzo stromą drogą podjeżdżamy pod Rifugio Auronzo na wysokość 2333 m n.p.m. Tam tuż przed zmrokiem na końcu parkingu rozbijamy namiot i cieszymy oczy widokami zachodzącego słońca.
Wcześnie rano ruszamy na szczyt Monte Paterno. Bliskość kilku schronisk powoduje, że jest to dość popularne miejsce wśród turystów. Potężne ściany Tre Cime można zobaczyć na wielu pocztówkach z Dolomitów.
Na szczyt udajemy się z przełęczy Lavaredo 2457 m n.p.m., najpierw krótką sztolnią na przełączkę Passoporto, a potem żlebem do przełęczy Camosci. Jeszcze krótka ferrata i meldujemy się na szczycie Monte Paterno 2746 m n.p.m. skąd rozpościerają się piękne widoki na okolicę.
Rejon Tre Cime w czasie Pierwszej Wojny Światowej był miejscem ostrych walk pomiędzy siłami Włoskimi i Austriackimi. Monte Paterno było w posiadaniu Włochów i stąd ostrzeliwali Austriaków znajdujących się na pobliskim Torre Toblin. W walkach tych wsławił się tyrolski alpinista Sepp Innerkofler i na jego cześć nazwano ferratę biegnącą od schroniska Tre Cime w kierunku przełęczy Camosci.
Ferratę Innerkofler wykorzystaliśmy jako drogę zejściową gdzie najpierw zejście prowadzi żlebem (w przeważającej większości zasypanym śniegiem), a potem tunelem.
Przy schronisku Tre Cime robimy dłuższy popas ciesząc oczy widokiem pięknej doliny z dwoma jeziorkami Lago dei Piani.
Następnie pod imponującymi ścianami obchodzimy Tre Cime dookoła, a gdy zapada zmrok, ponownie rozbijamy biwak w tym pięknym miejscu.
Fotki - Tre Cime
https://picasaweb.google.com/1119866072 ... 415072013R
Cdn.
. 
Widzę, że robiliście Monte Paterno w drugą stronę niż my 
pewnie, że się podobało - Dolomity robią wrażenie, które trudno zapomnieć!