30.09.2012 r. - Wrota Chałubińskiego + bonus "Wyjście z mroku" - Tatry Wysokie

[Kovik]

Na wrota zawsze było mi nie po drodze. Wiecznie jakieś inne plany, bardziej ambitniejsze. Ale przyszedł czas żebym brata na zesłanie do Krakowa na studia wywiózł (będzie meta). Patrzę w piątek na prognozy - będzie ok. Dzwonię do Radzia czy ma wolną niedzielę - nie zaprzecza więc jedziemy. 5 z rana jeszcze po ciemku wbijamy się na mokrą "Zakopiankę" mimo to parę minut po 7 mijamy bramki TPNu w Palenicy Białczańskiej. Droga do Moka mija nam niespodziewanie szybko. Widoczność kiepska - nawet wody w jeziorze z tarasu przed schroniskiem nie widać. Idziemy sobie tak w tych chmurach, powoli tracąc nadzieję, że accuweather nie ma racji. Dochodzimy do rozwidlenia szlaków w Dolince za Mnichem i nagle w ciągu pół minuty nie wiadomego pochodzenia siły wessały wszystkie chmury w doliny i naszym ślepiom ukazują się okoliczne szczyty. Robi się całkiem przyjemnie - dosłownie na 5 min. Później znowu na następne kilka minut mleko się podnosi. Do samej przełęczy idziemy już zadowoleni więcej w słońcu trochę w cieniu. Na siodle dostajemy po pyskach słowackim wiatrem. Chwilę siedzimy podchodzimy trochę wyżej i czas na odwrót. Podczas schodzenia w chmurze gubimy szlak i jakimś cudem lądujemy na Mnichowych Plecach. Tylko właśnie teraz nie wiem dlaczego zamiast schodzić w dół podchodziliśmy pod górę . No ale skoro już tam zaszliśmy podejdziemy jeszcze ile się da pod Mnicha na obczajkę. "Akurat" chmury znowu rozwiało i pojawiły się ładne widoczki. Długo nie siedzimy. Parę fotek i schodzimy. Szybkim tempem schodzimy do Moka, jeszcze szybciej na parking mimo to dłużyło się niesamowicie. Dzień jak najbardziej udany taki na pożegnanie lata. po 21 jestem u siebie w domu. Radzio mając jedną trzecią drogi jest zaledwie godzinę przede mną.
Dziękuję za uwagę.

[Inga]

Z tym morzem chmur pod stopami to niczym... wrota do raju

[Anonymous]

Podziwiam za chęci. Masz kawałek w Tatry, nie wiem, ile czasu zajmuje Ci podróż do Zakopca, ale w dwie strony to pewnie więcej, niż samego chodzenia po górach tego dnia Mając w perspektywie tylko Wrota i jazdę ok 10 godzinną, to by mnie z domu wołami nie wyciągnęli Pewnie dlatego byłam tam aż raz i to z 10 lat temu.

Podczas schodzenia w chmurze gubimy szlak i jakimś cudem lądujemy na Mnichowych Plecach.

Ale specjalnie gubicie?

Morze chmur pod stopami Jeszcze nie było mi dane zobaczyć... To musi być coś.

[Vision]

Fajna wycieczka, też tam byłem całkiem niedawno pierwszy raz i byłem zaskoczony, tym że większość uważa, że nie warto tam wchodzić Fakt faktem jest ten szlak nie po drodze wszędzie, ale mnie strasznie urzekł Pogodę miałeś wymarzoną Mi się aż taka nie trafiła, ale i tak byłem zachwycony

[Anonymous]

Kurcze kiedy ja się doczekam takiego widoku takiego morza chmur?

[Malgo]

Kovik przekonałeś mnie do Wrót Chałubińskiego Byłam jedną z tych, która odradzała ten szlak - sama tam nigdy nie będąc, ale wiele osób mówiło, że nie warto. Chociaż tak naprawdę najbardziej mnie kusi Dolinka za Mnichem (albo pod Mnichem - nie pamiętam dokładnej nazwy).
Czy były 2 stawki w tej Dolince? Gdzieś wyczytałam, że 1 kompletnie wysechł
Zdjęcia kapitalne, widzę, że pogadałeś też sobie z "głazowym panem"

[jck]

Kovik przekonałeś mnie do Wrót Chałubińskiego

Fakt. Zawsze jakoś tak nie po drodze, a w końcu trzeba je odwiedzić. W ogóle za wiele nie byłem w tamtych okolicach, ostatnio podczas pamiętej buraczanej wycieczki (dzięki Noel ).

[Anonymous]

Na siodle dostajemy po pyskach słowackim wiatrem.

A ptaki rozbijały się o skały ?

Chociaż tak naprawdę najbardziej mnie kusi Dolinka za Mnichem (albo pod Mnichem - nie pamiętam dokładnej nazwy).

Za Mnichem. Moim skromnym zdaniem to Perła Tatr Naszych. Polecam każdemu. Czy to dolna część z trasą na Wrota, czy to okolice Mnicha, Mnichowej Kopy, Zadniego Mnicha. A Mnichowe Stawki to cud. I jeszcze stacjonuje tam najwyżej położony staw po naszej części Tatr - Zadni Mnichowy Stawek. W dolnej części występuje lub nie występuje Staw Stasica. Czasami jest podwójny, czasami pojedynczy, a czasami go nie ma. Ale jak jest to jego zieleń powala.


P.s. Wrota to moje pierwsze miejsce w Tatrach powyżej 2000 metrów. Łza w oku mi się kręci ...

[Anonymous]

Potwierdzam szlak na Wrota warty zrobienia, choć podejście pod samą przełęczą nędzne, warto posiedzieć na Wrotach w ładną pogodę a potem poleżeć sobie w spokojnej i cichej Dolince za Mnichem, albo na odwrót jak kto woli.

[Anonymous]

Na Wrotach tylko raz byłem, bo rzeczywiście nie po drodze,ale widok wynagradza "zboczenie" z trasy.

Szczególnie wygląda na dole stawek wciśnięty pomiędzy skały.

Ps. Foty prześlicznej urody.

[PiotrekP]

Bardzo lubię być w górach powyżej chmur, uczucie wspaniałe. Wrota są troszeczkę z boku, wszyscy biegną na Szpiglas i dalej do Pięciu Stawów, a drugą stronę to już się nie chce wchodzic. Bardzo fajna wycieczka .

[aniołek]

Koviku zapłacisz za moją terapię , po tej relacji...oj zapłacisz - jak zwykle było odwrotnie niż zapowiadali . No czemu ja nie mogę tak mieć , no czemu . Mnie to zazdroszczenie innym pogody zeżre od środka

że pogadałeś też sobie z "głazowym panem"

nie wiem czy to oto chodzi , ale ja tam widzę niedźwiedzia lub misia Haribo skalnego


Gratuluję panowie

[Kovik]

Podziwiam za chęci. Masz kawałek w Tatry, nie wiem, ile czasu zajmuje Ci podróż do Zakopca, ale w dwie strony to pewnie więcej, niż samego chodzenia po górach tego dnia

To właśnie jest pasja

Ale specjalnie gubicie?

No coś ty, jestem przeciwny jakiejkolwiek lewiźnie

Czy były 2 stawki w tej Dolince?

nie było żadnego

No czemu ja nie mogę tak mieć , no czemu

Bo trzeba jeźdźić wtedy jak ja jade


Fajnie że zdjęcia się podobają. Mam nadzieję że najbliższy weekend będzie podobny

jeszcze trochę zdjęć
https://picasaweb.google.com/1126310981 ... ZESIEN2012

[Anonymous]

Takie gadanie.. nie po drodze, nie po drodze. Czasy wejscia i zejscia szlakiem sa mocno zawyzone. W luzna godzine da sie zmiescic w te i nazad na ceprostradzie. O innych, pozoszlakowych wariantach nie bede sie tu wypowiadal Dodam ze piekne mleko sie Wam trafilo. I brawa, mimo ze mieliscie..

nie po drodze

dla chcacego nic trudnego

[włodarz]

Błękitne niebo, słońce ostro świeci, a w dole ocean chmur. Takie widoki zapamiętuje się na długo. Miałem przyjemność oglądać coś takiego na własne oczy i zawsze, kiedy przypomnę sobie tamte obrazy, wracają pozytywne wibracje jakich wtedy doświadczyłem.
A twoje zdjęcia właśnie przywołały wspomnienia.