Ks.Tomcio – kierownik , Nadi184, Justyś, AniołekzBeskidu, Tommas, Gaza i Vision.
"Ania dała dupy":D To hasło było motywem przewodnim naszej wyprawy. Ale tak naprawdę nikt nie miał Ani za złe paru wpadek, które zaliczyła podczas tego 2dniowego wypadu w góry. Nikomu przecież tak naprawdę nie zależało na fladze GS-ów, spania na łózku oraz punktualnym wychodzeniu ze schroniska. Ania okazała się najbardziej pozytywnie zakręconą dziewczyną jaką dane nam było spotkać a tych parę grzeszków poszło w zapomnienie i rozgrzeszenie. Nie zapominajmy że jechał z nami ks.Tomcio, który sprawował swą funkcję nad wyraz sumiennie racząc nas kawałami o żydach, księżach i blondynkach(ku mojej radości);) Ale przejdźmy do samych gór.
Spotykamy się wszyscy w Boże Narodzenie w Palenicy Białczańskiej punkt 7 rano. Pogoda nie zachęca do wędrowania. Pruszy śnieg, niebo zachmurzone,ciemno… jednak tli się w nas nadzieja, bowiem skoro Justyś;) napisała parę dni wcześniej na forum że będzie słonecznie to tak musi być…
Wędrujemy, każdy swoim tempem do schroniska w Pięciu Stawach Polskich. Docieramy do niego czarnym szlakiem, który zimą jest zamykany. W tym miejscu łamiemy po raz pierwszy zasady wędrowania podczas zagrożenia lawinowego. Ale nie ma co się przejmowac, później złamiemy je jeszcze wielokrotnie
W schronisku krótki odpoczynek i o 11 ruszamy na Zawrat. Ku radości z każdą minutą robi się ładniej. Słońce przedziera się przez chmury, poczym niebo robi się bezchmurne. Co chwile zatrzymujemy się i robimy zdjęcia. Widoki są niesamowite. Szlak przetarty, bez większych trudnosci. Mozolnie pniemy się do góry. Po drodze spotykamy świadków Jehowy którzy zawsze korzystają z naszej teoretycznie nieobecnosci w Tatrach podczas świat i masowo przyjeżdzają do schronisk. Snieg jest sypki, raki i czekan zostają w plecaku. Na szczyt docieramy każdy swoim tempem
Na czele co nikogo nie dziwi Tomcio i Gaza. Zaraz za nimi Nadi184. Tommas zostaje osobistym bohaterem i górskim mentorem Ani (aniołka) i docierają na szczyt troszkę później. Vision co chwile przystaje i robi zdjęcia. A ja sobie dreptam i się zachwycam tatrami. Wspaniałe Boże Narodzenie.Na szczycie robimy zdjęcia, zaliczamy małą sprzeczkę o świnice (do teraz nie rozwiązaną) i schodzimy. Każdy swoim tempem. Częśc ekipy zostaje i czeka na zachód słonca. Nas (Tomcio,Gaza,Nadi,Ja) mróz skłania do jak najszybszego opuszczenia 2159 m n.p.m. Schodzenie umilają nam zjazdy na tyłku i wypatrwanie kozicy. Widoki zachwycające.
Wyczerpani docieramy do „5” gdzie oddajemy się prozaicznym czynnościom. Jemy,śpimy,bierzemy prysznic i siedzimy przy stole. Niestety nikt nie przygotował się i nie wziął kart do grania. Siedzimy ze skwaszonymi minami aż wkoncu Tomcio podejmuje męską decyzję i ze słowami na ustach „ Trzeźwy GS-owiec, ja pie…ole” idzie po wiśniówkę:D Reszty nie pamiętam.
Następnego dnia zgodnie z planem wybieramy się na Szpiglasowy Wierch – 2172 m n.p.m. Pobudka wczesnie rano ale i tak wychodzimy po 9. Jednak to nie czas jest naszym wrogiem a plusowa temperatura która optymizmem nie napawa. Idzie się ciężko. Pogoda zmieniła się o 180 stopni. Wczoraj piękne słońce dzisiaj totalne zachmurzenie, mgła. Istne mleko.
Szlaku nie widać, dlatego błądzimy już na samym początku. To idziemy, to się cofamy, wkońcu znajdujemy dogodne miejsce do wejścia na Szpiglas i się wspinamy. Część osób zakłada raki, pozostali jednak idą bez sprzętu. Nachylenie spore ale śnieg mokry więc dobrze się ubija. Jest 2 stopień zagrożenia lawinowego o tendencji rosnącej. Jesteśmy zatem czujni. Niektórzy z tej czujności słyszą obrywanie się śniegu, inni mają wizję „Ciszy 2 „ Jak na panujące warunki humory dopisują.
Wkońcu znajdujemy szlak i każdy swoim tempem dociera na przełęcz. Końcówkę pokonujemy już wszyscy w rakach prócz jednego śmiałka Gazy który imponuje tym wyczynem na pewno nie tylko niewiastom
Z przełęczy na początku tylko 3 osoby decydują się na zdobycie szczytu , który oddalony jest o 15minut wspinaczki. Jednak pod groźbą opisania w relacji i wymienienia z imienia kto się poddał na szczyt docierają wszyscy. Pamiątkowa fota, parę uwag że powrót będzie cieżki i wkońcu schodzimy. Tomcio,Gaza i Nadi torują. Schodzimy dość stromym zejściem….. niektórzy mają problemy żeby się nie zsunąć ze śniegiem. Owszem, bezpieczne to nie było. Ale każdy wychodząc w góry podejmuje pewne ryzyko. Łagodna droga, nazywana ceprostradą zimą nie jest tak prosta do pokonania. Prawdziwe słowa uznania dla torujących. Po godzinie schodzenia robimy dłuższą przerwę podziwiając Mięguszowiecki szczyt, Wrota Chałubińskiego i niebo które zaczyna się przejaśniać. Ale tylko chwilowo, ledwie przekraczamy próg Moka a cała dolina zalana zostaje mgłą. Po godzinnym odpoczynku wkraczamy na ukochaną przez wszystkich drogę do Palenicy. Dojście również obfituje w moc wrażeń. Po pozostawieniu Nas ( niewiast) przez facetów jeden z przypadkowych turystów po zmroku zmierzający do MOKA stał się dla nas seryjnym mordercą czyhającym na nasze życie. Nie wiem jak dziewczyny ale ja naprawdę widziałam, ze zawrócił i szedł za nami…. ^^ Dobrze że w ręcę niosłam czekan
To już jest koniec naszej wyprawy obfitującej w mnóstwo absurdów, żartów i wrażeń. Wszyscy na pewno się zgodzą że były to udane święta. I choć drugi dzień nie należał do najrozważniejszych to warto było i krytykę przyjmiemy na klatę :]
Fotorelacja
dzień I
Ekipa w komplecie.Od lewej : Tomcio,Tommas,Aniołek,Nadi,Vision,Justyś i Gaza
Kierownik wyprawy w blasku dnia -wszelkie reklamacje do niego
Zmierzamy na Zawrat.
Rozpogadza się
W połowie drogi na Zawrat. Już przy bezchmurnym niebie.
Zawrat!
Parę widoków ze szczytu
Dzięki nie spieszącym się mamy piękne zdjęcia z zachodu słońca
Szybkie zejście
Ten widok zapierał dech w piersiach. Cięzko było mi uwierzyć że to jest realne!
napotkany ssak
sceneria nocna
Zdjęcia już ze schroniska. My też mieliśmy świąteczny stół! Były nawet śledzie!
dzień II
Kolejny dzień trudów i zmagań.
Widok na Wielki Staw
to chyba problemy techniczne, bo nie padało
Zachowane odległości;)
Ania torująca mi drogę 
Szpiglas. Najprawdopodobniej jedyne wariaty tego dnia na szczycie. Widoczność zerowa. Ale warto było;)
Trudne zejście z przełęczy.
Chwilowe rozpogodzenie
świątecznie
Powrót na parking.
The End
Ps. Przepraszam, ze tak długo. Miałam problemy techniczne
Myślałam że wyrzucę laptop przez okno Zdjęcia Gazy
https://picasaweb.google.com/1046701672 ... directlink
Zdjęcia Visiona
https://picasaweb.google.com/1091130376 ... directlink Zawrat
https://picasaweb.google.com/1091130376 ... directlink Szpiglas
- mimo iż przysypiałem siedząc hah.., oblanie mnie herbatą i ogólne narażanie mnie na jakikolwiek uszczerbek na zdrowiu, niema to tamto 
