Uczestnicy: Ania, Komar, Raf, ja
W sobotę zbiórka o przemiłej, późnej godzinie 8.30 w DG i pomykamy autem Komara w kierunku Tyńca pod Krakowem. Parking mamy gratis nad zasyfioną wg mnie Wisłą. Stamtąd podchodzimy około 3 minuty pod skały o interesująco brzmiących nazwach Winnica i Skurwysyn. Na necie chyba najbardziej aktualnie topa tych rejonów można dostać tu
http://www.pza.org.pl/wspinaczka-skalna ... ?id=145673
http://wpologim.pl/2011/04/tyniec-skurysyn/
plus prawie ostatnie strony papierowego wydania Jury 3 Pawła Haciskiego.
Na początku Rafał stwierdza, że skała wygląda jak rzęch, jednak chwile później po pierwszych przejściach okazuje się ciekawą skałą, z dobrym tarciem, raczej brakiem wyślizgania, aczkolwiek z przewieszeniami nawet na V-tkowej drodze. Kolejna rewelka – przepiękne nowe obicie zostało wykonane przez... Przemysława Rostka! Ci co się wspinali na takim obiciu wiedzą co to znaczy... ringi w super dalekich odległościach :] Co jakiś czas pada z naszych ust, tudzież innych wspinaczy:
- ku%$& kto to obijał!
- no jak to kto... Rostek...
Na przewieszonej VI-ce za tą sprawą chyba pierwszy raz w życiu pada mi totalnie psycha...
Po lewej stronie Winnicy wychodziło by na to, że kilka lat temu (?) był obryw i dwie drogi zmieniły swoją wycenę na trudniejszą. Sic! Nie dochodzimy, czy obryw był sam z siebie, czy wtedy jak ktoś tam się wspinał
Ślimakom szło lepiej niż mnie
To było VI i VI.1
Drogi tutaj są do VI.1+, głównie techniczne. Komarowi na jednej podnosi się ciśnienie, kiedy z dziury... wylatuje ptak...
Pod Skurwysyna prowadzi ciekawa ścieżka, na której w zejściu o mało nie skręciłam kostki... podobno drogi turystyczne są najniebezpieczniejsze... Skała ta to właściwie niewielka jaskinia z czterema drogami do VI, potem biegną głównie w górę do nawet VI.5+/6, także bardziej dla rzeźników.
O mało feralna ścieżka :-P
Komar walczy
Około 16.30 kończymy wspin i idziemy zwiedzić pobliski klasztor. Jakimś szczęśliwym zbiegiem okoliczności trafiamy na organizowane w tym czasie V Dni Benedyktyńskie
http://krakow.naszemiasto.pl/artykul/94 ... egoria=663
No ba, jak tu więc nie skorzystać i zaraz tracimy nasze złotówki na ekstra specjały z różnych dziedzin czyli mydła, pajdy chleba ze smalcem, kiszone ogórasy i klasztorne piwo.
Ani udaje się nawet zdobyć gigantyczną watę cukrową!
Ojcowie pichcą na dworze...
Klasztorne Piwo Opata o ciekawym smaku :]
Czas nas goni, jest 17.30, wsiadamy w autko i pomykamy w stronę Bukowiny Tatrzańskiej, gdzie udało nam się zarezerwować nocleg za 20 zeta. Warunki niezłe jak na tą cenę. Wieczór mija nam tak jakoś szybko, na kosztowaniu klasztornych specjałów, cisza nocna też była zachowana
W niedzielę pobudka o 6.00. Chłopakom coś nogi podejrzanie wystają za łózek :] Zbieramy graty, wyjście i już o 8.00 startujemy na żółty szlak z Wyżnych Hagów w kierunku Batyżowieckiego Stawu, a naszym celem jest Kończysta.
Trzeba by wspomnieć, że w zeszłym roku kiedy próbowaliśmy wejść na ten szczyt dokładnie 03.06.2010 (wtedy jeszcze bez Komara), dostaliśmy nieźle po dupie. Warunki były około 2300m zimowe, pogoda niestabilna, zaczynała się robić tatrzańska kurniawa. Zacinało silnie śniegiem i wiatrem, z nieba coraz bardziej lało. Na wysokości około 2500m trzeba było podkulić ogony i uciekać na dół. Zmokliśmy doszczętnie, na parkingu było dosłownie przebieranie mokrych majtek, żadne kurtki gore czy membrany nie pomogły. Autem wracaliśmy w nocy, szukając białej linii na asfalcie, taka była mgła i kilku godzinna burza nad nami. Nieźle zalało wtedy tereny podtatrzańskie.
Teraz jakże inne było to wejście, jakże proste...
Podejście
Widoczki
Rzut okiem ze szczytu na okolicę
Kowadełko
Król Karpat
Mój skład
Słońce mocno przypieka, im wyżej tym tylko ciekawszy wiaterek. Nad stawem jesteśmy 2 godziny późnej. Trzydziesto minutowa przerwa i kierujemy się praktycznie granią w stronę Kończystej. Wejście logiczne, często w oczy rzuca się widoczna ścieżka i kopczyki. Wg opisu trudności za 0, czyli ‘bardzo łatwo’. Po drodze mijamy się z 3-ma osobami. Po zamienieniu kilku zdań wychodziło by na to, że był to Polak z przewodnikami Słowackimi. Jeszcze kawałek i na szczycie jesteśmy sami. Niestety dalej ‘trochę’ powiewa... Robię kilka szybkich zdjęć widoków, w tym kowadła, które jest tam bardzo charakterystyczne i schodzimy na małe co nieco kilka metrów niżej. Tutaj wiatr nie jest już tak wkurzający. Jak w zegarku po 30-stu minutach schodzimy. W zejściu znów spotykamy 3-trzy osoby, ciężko przypuszczać tym razem kto to. W końcu po półtorej godzince meldujemy się na powrót na szlaku, tam miła 30-sto minutowa sjesta i o 16.30 jesteśmy pod autem.
Piękny ten staw
Wracamy :-/
Powoli się lekko chmurzyło
Nie powiem komu z czym się to kojarzyło, ale Freud miałby tu coś do powiedzenia
Zasłużona sjesta, czyli wielkie kopyta Rafała
Powrót na Śląsk przez Nowy Targ, gdzie serwujemy sobie 1-no godziną przerwę i gigantyczną pizzę i lody :] Tak napchani dojeżdżamy około 21.15 do DG. To był udany wyjazd.
Wielkie dzięki za towarzystwo, weekend był znakomity, już teraz przebieram nogami na kolejny taki wypad ;-)
Reszta zdjęć do przejrzenia pod tymi linkami:
https://picasaweb.google.com/PartycjaS2/Tyniec11062011
https://picasaweb.google.com/PartycjaS2 ... ta12062011
ja w niedzielę na rowerze byłam. Ktoś też się wspinał 
Toż ja cały czas wierzyłam, że braciszkowie sami produkują te specjały 
Powidła, nalewki i to ciemne piwo właśnie 
