Następnego dnia wyruszamy z Karpacza czarnym szlakiem w kierunku Kopy, szlak prowadzi tzw. Śląska Drogą więc idzie się bardzo przyjemnie, słoneczko przygrzewa, po prawie dwóch godzinach dochodzimy do Białego Jaru (wg mapy 70 min) ….tutaj już nie jest tak przyjemnie, ostry porywisty wiatr przywiewa momentami gęsta mgłę . Idziemy dalej jednak warunki coraz gorsze ……na parę minut przed dojściem do Kopy, po wyjściu z lasu postanawiamy się wycofać, wiatr jest tak silny i zimny, pomimo tego że świecie słońce. Wracamy więc zniechęceni do Karpacza.
Po śniadaniu następnego dnia wyruszamy ponownie , jednak tym razem idziemy pod stacje wyciągu krzesełkowego i wyjeżdżamy na Kope wyciągiem. Tym razem nie ma żadnego wiatru, tylko piękne słońce, po 40 minutach spaceru przez Równie pod Śnieżka dochodzimy do Śląskiego Domu, zatrzymujemy się tylko na kilka minut w celu zrobienia zdjęć i rozpoczynamy mozolne podejście na szczyt Śnieżki. Szlak oblężony przez turystów, bardzo śliski wiec idzie się dosyć ciężko, w końcu stajemy na szczycie, oczywiście najmłodszy uczestnik wycieczki jest na szczycie pierwszy. Podziwiamy widoki, robimy zdjęcia, posilamy się i czas schodzić. Śląski Dom- Kopa, w końcu Biały Jar, tutaj moje dziewczyny uskuteczniają zjazd na dupolotach do samego Karczacza, Ja schodzę na nogach goniąc za nimi. Kolejny diament w Mojej Koronie został zdobyty chociaż na dwa razy.
Zdjęcia z wycieczki:
http://picasaweb.google.pl/ninik31/Snie ... 1718022010#
