Tego dnia postanowiliśmy zrobić taką lajtową trasę. W prognozie pogody mówiono, żeby najlepiej nie wychodzić z domu, bo ma cały dzień lać. Nocleg udało nam się znaleźć na Krzeptówkach, skąd rzut beretem do Doliny Małej Łąki i Doliny Kościeliskiej. Przeszliśmy więc Ścieżką pod Reglami na Gronik. Tam zdecydowaliśmy się podejść na Miętusi Przysłop. Znaliśmy już to miejsce, bo przechodziliśmy tam 5 lat temu podczas wyczieczki na Czerwone Wierchy. Na Miętusi Przysłop wychodziliśmy z rodziną, która miała w planach tego dnia właśnie Czerwone Wierchy razem z Giewontem. My natomiast zeszliśmy do Doliny Kościeliskiej Ścieżką nad Reglami. W końcowym odcinku omijamy polanę, na której wypasają się owce i rozwrzeszczanego bacę
. Docieramy do Doliny Kościeliskiej. Kończy się to co dobre. Kolonie, dzikie tłumy i kto wie co jeszcze. Spada pierwszy deszcz. Chwila przerwy w "Ornaku" i udajemy się do Wąwozu Kraków. Mimo tego, że jest krótki to robi oszałamiające wrażenie. Docieramy do Smoczej Jamy i plułem sobie w twarz, że nie wziąłem do plecaka czołówki. Lecz na szczęście do wylotu jaskini dotarła para z czołówkami, która oświetlała nam drogę. W jaskini bardzo ślisko. Pokonujemy ten krótki podziemny odcinek i idziemy na Halę Pisaną, by przejść do rozpoczęcia szlaku na Halę Stoły. Stoją tam najpiękniejsze i najlepiej zachowane szałasy w Tatrach. Już prawie u celu dopada nas ogromna ulewa. Wchodzimy na halę i znajdujemy schronienie w jednym z trzech szałasów. Tam spotykamy dwie rodziny, które również czekały aż przestanie lać. Rozmawiały między sobą o górskich przygodach i planach. Deszcz za chwilę ustał i w szałasie zostaliśmy sami, podziwiając panoramę Czerwonych Wierchów i Giewontu. Kiedy "napaśliśmy oczy" widokami zeszliśmy do Doliny Kościeliskiej i udaliśmy się do Kir.Fotki: http://picasaweb.google.pl/Piotrek.Pete ... Cieliskiej
Relację z III dnia postaram się zamieścić za tydzień, bo wyjeżdżam.
