Ruszam w poniedziałek raniutko, bo o 5.55 autobusem w kierunku stolicy naszego województwa, wysiadam, idę w kierunku dworca PKP, dookoła wszystko dokładnie rozkopane bo trwa budowa "centrum przesiadkowego" ... cokolwiek by to miało znaczyć. PKP Intercity do Katowic o czasie, w Katowicach szybka przesiadka na pociąg do Żywca. W Żywcu łapię busa do Węgierskiej Górki ... i ... na szlak. Najpierw czewronym do Żabnicy. Po drodze fort i Pomnik Walki i zwycięstwa żołnierza polskiego. Parę armat, wrak helikoptera i jakiś stary bunkier.
.Asfalt prowadzi lekko pod górę, dochodzę do Żabnicy, wkraczam do sklepu i dowiaduję się, że nie ma po co się pchać na Boraczą przez Prusów, bo dwa dni padało i jest niemiłosierne błoto. Lepiej iść dalej asfaltem aż do czarnego szlaku. Posłuchałem rady miejscowych i radośnie, w podskokach (bo przecież uwielbiam asfalting) idę pod górę. Dochodzę do parkingu. Zaczyna się czarny szlak, ale asfalt ciągnie się dalej. Cóż idę i ja. W pewnym momencie spotykam 3 dziewczyny, idą też na Boraczą, ale idą asfaltem aż do końca, bo błoto, że hejjjjj. Idziemy razem, Po drodze kilka domków, takich raczej dacz, bo wypasione bryki obok (teraz już wiem skąd ten asfalt. Wychodzimy ponad las, zaczynają się widoki i ...zaczyna kropić. Co jest miało być słońce. Dochodzimy do końca asfaltu, skręcamy w lewo i już widać schronisko na Hali Boraczej
przed schroniskiem figurka Matki Boskiej z Hali Boraczej opiekunki turystów. 
Wchodzę, tradycyjna zupka chmielowa no i oczywiście jagodzianka (tej ostatniej nie jem, bo nie jestem owocożercą) tylko fotka,
Po krótkim odpoczynku ruszam dalej w kierunku Hali Lipowskiej. Ciągle pod górę, a to jeszcze prawie 400 m wyżej. Idę, idę, idę, końca nie widać... wreszcie coś białego się wyłania. Jest Schronisko na Hali Lipowskiej, a białe bo oblepiane styropianem w ramach termoizolacji. Wchodzę i znowu tradycyjnie zupka, (ale tylko jeden talerz) do tego pierogi... 5 szt za 30 zeta ...
. Posilony, napojony ruszam w ostatni dziś kawałek drogi na Halę Rysiankę, nawet nie 15 minut i jestem, ładnie widać Babunię i Tatry.
W schronisku pustki, tylko jakieś dwie dziewczyny. Więc jeszcze jeden napój życia, myju myju i w kimonko. Razem wg głupka 18 km non stop pod górę, 850 m w górę.
cdn
. Szlak wiedzie coraz mocniej pod górę, jest poprzecinany miejscami zrywki, zwykle głębokie na metr z okładem, Na szczęście błota nie ma, więc spoko. Cały czas las, widoków mało, tylko jak jakaś przecinka lub inne karczowisko. Wreszcie las się kończy i widać kolejną bacówkę - Wielka Rycerzowa. 
