Orla Perć latem z Zakopanego:
Na szczęśliwą wyprawę trzeba sobie zapracować, planując wszystko przed wyjściem w góry. Nie sztuką jest przejść OP w dogodnych warunkach, ale bezpiecznie przejść będąc przygotowanym na załamanie pogody. Ponad wszystko najważniejsze zabrać ze sobą
pogodę, wtedy góry są łaskawe, widoki piękne i pokonanie trasy OP nie przysporzy wielu problemów. Koniecznie w kilku źródłach sprawdzić prognozy pogody, weryfikować podczas podejścia i na samej OP. Dobrze też jak poprzednie dwa dni jest sucho na szlaku. Nie wskazane gdy jest przesadne gorąco i parno. W schronisku (wpis w księdze wyjść) i znajomym zostaw dokładną informację skąd i dokąd idziesz, oraz planowaną godzinę powrotu.
Prognoza pogody:
http://www.mountain-forecast.com/peaks/ ... casts/2301
http://www.mountain-forecast.com/peaks/ ... casts/2155
Należy przygotować niezbyt ciężki wygodny
plecak, zapinany klamrą z przodu, tak aby nie przeciążał na eksponowanych odcinkach. Wskazane są wygodne mocne
buty za kostkę. OP to typowo górski szlak, do tego miejscami zalegają połacie starego śniegu.
Zapakować:
-
Podkoszulkę na zmianę przepoconej podczas podejścia, by nie przewiał nas wiatr na górze. Energię utracić można również wychładzając rozgrzany organizm podczas zatorów tworzących się na wąskim szlaku OP.
-
Rękawiczki, przygotować się na kontakt dłoni ze skałami, łańcuchy bywają mokre, brudne od błota i rdzy.
-
Prowiant i minimum
litr wody na OP i drugie tyle na dojście. Na górze nie ma strumyków, by uzupełnić zapas wody.
-
Okrycia głowy: na słońce czapeczkę i okulary przeciwsłoneczne, ciepłą czapkę na wiatr i niepogodę.
- Ciepły
polar z rękawem, na OP bywa bardzo wietrznie.
-
Pelerynę lub przeciwdeszczową kurtkę z kapturem.
- Naładowany
telefon z zapisanymi numerami alarmowymi TOPRu
+48-601-100-300, +48-603-100-100, +48(18)206-34-44 i numerami schronisk górskich. Pamiętać o kierunkowym gdyby telefon złapał słowackie pole.
- oraz
apteczkę,
mapę Tatr,
latarkę gdyby złapał nas zmierzch lub do oświetlenia swojej pozycji, w gęstej mgle nieoceniony bywa zwykły
gwizdek, a także dodatkowe ciepłe skarpety.
- Na czarnym szlaku podejściu/zejściu Żlebem Kulczyńskiego przydaje się
kask, ze względu na spadające kamienie.
Kilka uwag:
- przygotować się na alternatywne trasy zejść. Okazać się może iż danego dnia nie będzie warunków na przejście całej OP. Powody mogą być przeróżne: zmiana pogody, kontuzja, przeliczenie się z siłami, tłok na trasie, zbliżający się wieczór, a czasem zwyczajnie trzeba pomóc napotkanym turystom w tarapatach, itp. W górach pogoda bywa kapryśna. W deszczu, mgle, zapadającym zmroku w wielu miejscach oznaczenie szlaku przestaje być widoczne, sam szlak robi się śliski i śmiertelnie niebezpieczny, a zwykła wycieczka przeradza się w wyczyn. Zdarza się też na odwrót, wypogadza się po płaczliwym poranku i nastaje piękny dzień, gdy mało kto wybrał się rano w góry i na OP są totalne pustki.
- wyjść na trasę w grupie. Umówić się ze znajomymi, np. tutaj na forum, w schronisku, miejscu zakwaterowania, a nawet na szlaku. Zawsze raźniej i bezpieczniej.
- dobrze mieć w grupie kogoś zaufanego, doświadczonego przewodnika lub osobę zaznajomioną z OP, która w razie kłopotów bezpiecznie sprowadzi ekipę na dół. Jeżeli Tobie przypadnie rola
przewodnika, odpowiedz Sobie czy jesteś w stanie podołać zadaniu. W innym przypadku lepiej zmienić plany, a na OP przeczekać załamanie pogody lub z pokorą zadzwonić po pomoc. Dziecko, dziewczyna czy znajomi mogą polegać na Tobie, Twoich decyzjach, w końcu "to Ty ich namówiłeś". Rozsądku w górach nigdy za dużo.
- oduczyć się schodzenia
kucając przodem, podpierając się na rękach. W prezentowanych galeriach można natrafić na zdjęcia z tego typu wyczynami, a skutki utracenia równowagi mogą być opłakane. Bezpieczniej jest schodzić twarzą do ściany, by w razie czego mieć możliwość przytulenia się do skały i złapania podparcia. Dobrze sprawdzać czy stabilne są miejsca gdzie stawiamy stopy i schodzić jak po drabinie.
- jeżeli już używamy łańcuchów to pojedynczo, jedna osoba za drugą.
- podczas ulewy doprowadzające szlaki mogą ulec zalaniu, kamienie zostać podmyte i osunąć się pod naszym ciężarem. W niektórych odcinakach właśnie szlakiem woda ma najprostszą drogę spływu, strumienie mogą zamienić się w rwące potoki i znacząco utrudnić przeprawę.
- należy zapomnieć o
atrybucie szybkiego pokonywania trasy i brać bezpieczną poprawkę na czas przejścia. OP jest chyba najładniejszym odcinkiem w Tatrach, wiele się traci gnając na złamanie karku z zegarkiem w ręku. Zyskać jedynie można bolesne ordery głupoty w ciszy rozdawane przez góry. Mijanie nie wszędzie jest możliwe, a grupa przemieszcza się prędkością najwolniejszej osoby na trasie OP.
Zawalidroga nie musi być jednym z nas. Często jest to ekipa nieprzygotowanych turystów, którzy zapędzili się za daleko idąc w lewo z kolejki na Kasprowym, rodzic idący z dzieckiem lub osoba, która na drabinkach przypomniała sobie o lęku wysokości lub mająca kłopoty zdrowotne, a także turyści idący pod prąd, robiący zdjęcia lub podziwiający widoki. Jeden dzień wystarcza na
odbębnienie OP, niemniej warto przejść wszystkie szlaki prowadzące na OP, tak wchodząc, jak i schodząc. Tatry nie są tak wielkie i nie ma się gdzie spieszyć.
- wyjście o 6:00 z Kuźnic spokojnie pozwoli wyrobić się z OP przed zmierzchem, z późnym obiadem w schronisku. Plany wjazdu kolejką na Kasprowy może pokrzyżować nadzianie się w Kuźnicach na długą, często wielogodzinną
kolejkę do kolejki. Bezsprzecznie optymalny jest start z Murowańca, niemniej jednak 40 minutowy rozruch z Kuźnic nie zrobi większej różnicy. Kiedyś była możliwość startu z parkingu na Palenicy przez Gęsią Szyję - Krzyżne - Kasprowy, ale to dłuższa trasa i nie polecam jej ze względu na przyjęty
jednokierunkowy ruch na OP. Można natomiast ruszyć przez Dolinę Roztoki - Piątka - Zawrat - Krzyżne. Na koniec napiszę jeszcze raz: najważniejsze sprawdzić pogodę, wcześnie wyjść i mierzyć siły na zamiary.
Dla wielu z Was to oczywiste sprawy, w większości poruszone w poprzednich wpisach tego wątku. Liczę, że opis choć w części przyda się nowemu turyście na OP. Życzę udanej wyprawy i pięknych widoków. Tylu powrotów, ile wyjść.
, znaczy co do odległości i tempa - wyjście o 7 z Kuźnic przez dol Jaworzynkę, Murowaniec, Kozią Przełęcz i powrót z Krzyżnego do Murowańca i do Kuźnic na godzinę 18 z groszami oczywista z Murowańca to już na widoki nie patrzyłem 
, dwie przerwy w schronie, i na Kozim ok godziny na widoki. Ale jak już wspomnieliście męczące sporo. A żółty szlak to taka deptanina nawet nie taka straszna tylko żmudna.
