Tydzień Joli R

Zanim napiszesz pierwszego posta przedstaw się nam: kim jesteś i czym się interesujesz. W swoim profilu nie zapomnij wpisać skąd jesteś.

Moderatorzy: HalinkaŚ, Moderatorzy

Awatar użytkownika
Dżola Ry
Członek Klubu
Członek Klubu
Posty: 6331
Rejestracja: 28 czerwca 2009, 23:07
Kontakt:

Post autor: Dżola Ry » 13 lutego 2010, 17:56

beta pisze:A jakże, to Kaszuby.
Kaszuby dość rozległe są i dzielą się na 5 regionów kulturowo- językowych o takich kaszubskich nazwach: Norda, Westrzódk, Pôłnié, Zôpôd, Trzëgard. kiedyś mieszkałam na Nordzie(tereny nadmorskie) i tam właśnie byłaś w czasie swoich wakacji tych dawnych i tych z 2007r. Teraz mieszkam na Westrzódku( czyli powiat kartuski) określany właśnie Szwajcarią Kaszubską. Te tereny znam najbardziej.
Poza tym prawa do stolicy Kaszub rości sobie aż 7 miast
Niedawno przyjechali do nas ludzie prawie z twoich stron( okolice Lublin)na weekend majowy i nie wiedzieliśmy co im pokazać tyle jest do zobaczenia. Ważne, że wyjechali zadowoleni i chcą tu wrócić.
Jakbyś miała ochotę poznać Kaszuby to zapraszam
Ach, ten Wasz język. Nic się nie da zrozumieć! Umiesz mówić gwarą?
O urodzie Szwajcarii Kaszubskiej słychać i u nas na kresach (trochę naciągam, że to już kresy ;)), mam nadzieję, że życia mi starczy na odwiedzenie wszystkich miejsc, w których chciałabym być :). Jak będę w tamtych stronach, chętnie skorzystam z Twoich porad :)
beta pisze:Widzę,że miałabyś wspólny temat z moim mężem. Wojsko, czołgi itp tematy to jego konik a do tego jeszcze wspólna pasja czyli góry.
Moja wiedza o czołgach kończy się na tym, że lewa wajcha porusza lewą gąsienicę, a prawa prawą. :/
beta pisze:Po procesie gotowania trafiają jeszcze na patelnie. Twoje też?
Moje w ogóle nie są gotowane, tylko duszone, a może nawet pieczone. Układam je ciasno w garze (jak już robię raz na 5 lat, to ilości przemysłowe ) każdą warstwę polewam olejem i sokiem pomidorowym i wkładam na kilka godzin (aż będą miękkie) do piekarnika.
Pyszności :obiad:
Awatar użytkownika
Dżola Ry
Członek Klubu
Członek Klubu
Posty: 6331
Rejestracja: 28 czerwca 2009, 23:07
Kontakt:

Post autor: Dżola Ry » 13 lutego 2010, 18:09

al3ksand3r pisze:Lubisz teatr, operetkę, musical? Pozdrawiamy
Lubię te przybytki sztuki, ale nie bywam w nich zbyt często. Barierą są ceny i odległości. Ale jak już się wybieraliśmy od czasu do czasu, to było zawsze duże wydarzenie dla nas. W czerwcu w Krakowie jest Noc teatrów, wiele wejściówek za darmo, czasem się załapujemy :)
Lubię teatr, filharmonię, operę. Ale repertuar raczej lżejszy, klasyczny.
Operetki raczej nie lubię. A musicale oglądałam najczęściej w telewizji lub z płyt. "Skrzypek na dachu" i "Chicago" to dla mnie arcydzieła. Na żywo byłam na "Kotach", ale nie zrobiły na mnie wrażenia.

Również pozdrawiam Was wszystkich :hej:
Anonymous

Post autor: Anonymous » 13 lutego 2010, 18:10

Jola R pisze:Dzięki Internetowi i rozwojowi nowoczesnych technologii dostęp do wiedzy jest powszechny, można zgłębiać interesujące nas zagadnienia nie wychodząc z domu. .
Kiedyś wiedzę można było czerpać tylko z obowiązujących podręczników lub materiałów dostępnych w bibliotekach szkolnych lub publicznych do których trzeba było wyjść z domu, czasem odsiedzieć w czytelniach.

Jednak ta niekomfortowa sytuacja procentowała wyższym poziomem dzięki samodzielnej pracy. Uczeń czytał, zbierał i selekcjonował materiały, myślał opracowując zadania. Dziś kopiuje gotowce. Nie wiem, czy informatyczna technologia pomaga, czy szkodzi współczesnej edukacji.
Awatar użytkownika
Grochu
Moderator
Moderator
Posty: 5029
Rejestracja: 14 października 2009, 12:11

Post autor: Grochu » 13 lutego 2010, 18:44

Jola R pisze:Gdzie więc bym Cię zabrała? Na śniadanie na trawie :) w Lasy Janowskie, do rezerwatu Imielty Ług, na Porytowe Wzgórza, miejsce walk partyzanckich. Idąc tam podglądałybyśmy duże siedlisko czapli siwej, a jeśli miałybyśmy szczęście usłyszałybyśmy charakterystyczny odgłos bąka :D. (ptaka, naturalnie)
Potem pojechałybyśmy do pobliskiego (30 km) Sandomierza. Miasta nadzwyczajnej wg mnie urody. Odwiedziłybyśmy mnóstwo urokliwych zaułków, cennych zabytków, cudny Wąwóz Królowej Jadwigi, Zjadłybyśmy obiad w pobliskiej knajpce o niezwykłej rodzinnej atmosferze. Potem dla spalenia kalorii przegoniłabym Cię trochę po Górach Pieprzowych, a wieczorem już w Stalowej poszłybyśmy do "Tła", gdzie wśród obrazów (do kupienia), drobnych antyków i rupieci mogłybyśmy prowadzić nocne Polaków rozmowy, albo do "Romy", jeśli miałabyś akurat nastrój na tańce.
No i jak wymagająca turystko? Brzmi apetycznie? :) Kto przyjeżdża?
No proszę ,proszę :shock: Kto by pomyślał?
A nie starałaś się w Magistracie o posadę w biurze promocji miasta? Zrobiłabyś karierę ;)
W każdym razie narobiłaś mi "smaka" i może dam radę tego lata wykroić jakiś weekend na zwiedzenie tych cudowności :)
Nieważne: gdzie. Ważne: z kim :)
"Lepiej się w życiu wygłupiać niż wymądrzać" ( ktoś tam )
"Ludzie są coraz lepsi - w udawaniu coraz lepszych" ( też ktoś tam )
Awatar użytkownika
Dżola Ry
Członek Klubu
Członek Klubu
Posty: 6331
Rejestracja: 28 czerwca 2009, 23:07
Kontakt:

Post autor: Dżola Ry » 13 lutego 2010, 18:49

Zacznę od tego, że taki tydzień to poważne skutki za sobą niesie :) Ileż analiz, przemyśleń, podsumowań, poszukiwań w swoim wnętrzu musiałam przeprowadzić ... Jakież to rozwijające :)
Grochu pisze:Jakbyś miała taką możliwość, że masz znów 25 lat i znasz historię następnych 25-ciu:
- chciałabyś coś zmienić;
- chciałabyś, aby wszystko było jak było?
Przemyślałam sprawę i mogę powiedzieć, że generalnie dobrze mi jest i dokonywałam raczej dobrych wyborów.
Zmieniłabym tylko jedną decyzję. Gdybyśmy wiedzieli do czego doprowadzi terapia u stalowowolskich lekarzy nigdy byśmy z niej nie skorzystali i mielibyśmy teraz mniej zmartwień.
Grochu pisze:Jakbyś miała taką możliwość, że masz znów 25 lat i znasz historię następnych 25-ciu:
-Życiowe sukcesy i porażki?
Mam 2 największe sukcesy - Agatka i Kuba. Jestem z nich taka dumna :P
A porażkia? Czy ja wiem? Może to, że pomimo wysiłków i starań, mój angielski jest tak żałosny?
Grochu pisze:Co czujesz na szczycie góry,a co u jej podnóża?
Najpierw u podnoża czuję zdziwienie i zwątpienie, że mam się tam wysoko, na szycie znaleźć. Na szczycie czuję triumf, czuję, że mam wielką moc :paker: . Gdy zejdę, patrząc na szczyt czuję dumę i satysfakcję, że jednak tam byłam :)
Grochu pisze:Czym dla Ciebie jest góra, że tak bardzo chcesz ją zdobyć? Czym jest szlak, że pragniesz go pokonać?
Zdobyć, pokonać to takie "waleczne" czasowniki. Ja chcę raczej góry, szlaki poznać, polubić.
Grochu pisze:Co czujesz bardziej jak już wracasz do domu: radość z tego co było, czy żal, że już się skończyło?
Zdecydowanie bardziej radość z tego co było.
Awatar użytkownika
Grochu
Moderator
Moderator
Posty: 5029
Rejestracja: 14 października 2009, 12:11

Post autor: Grochu » 13 lutego 2010, 18:50

Jola R pisze:Moje w ogóle nie są gotowane, tylko duszone, a może nawet pieczone. Układam je ciasno w garze (jak już robię raz na 5 lat, to ilości przemysłowe ) każdą warstwę polewam olejem i sokiem pomidorowym i wkładam na kilka godzin (aż będą miękkie) do piekarnika.
Pyszności :obiad:
WOW!
Aż spróbuję tej technologii następnym razem.
( a ile godzin i w jakiej temperaturze? )
Nieważne: gdzie. Ważne: z kim :)
"Lepiej się w życiu wygłupiać niż wymądrzać" ( ktoś tam )
"Ludzie są coraz lepsi - w udawaniu coraz lepszych" ( też ktoś tam )
Awatar użytkownika
Dżola Ry
Członek Klubu
Członek Klubu
Posty: 6331
Rejestracja: 28 czerwca 2009, 23:07
Kontakt:

Post autor: Dżola Ry » 13 lutego 2010, 19:43

herbatka pisze:jakie cechy najbardziej cenisz, a jakie najbardziej Cię w ludziach drażnią?
Lubię, cenię:
Na pewno poczucie humoru. Szczególnie zdolność do szybkiej, celnej, dowcipnej riposty. Dystans do siebie i świata. Życzliwość dla ludzi. Prostotę. Umiejętność słuchania innych. Fantazję. Empatię.

Nie lubię, drażni mnie:
Małostkowość. Malkontenctwo. Nieumiejętność słuchania innych. Prostactwo. Lekceważenie innych.
O takich oczywistościach jak chamstwo, agresja, zawiść itp. nie wspominając


(Na pewno jednak o czymś zapomniałam :8) )
Awatar użytkownika
Dżola Ry
Członek Klubu
Członek Klubu
Posty: 6331
Rejestracja: 28 czerwca 2009, 23:07
Kontakt:

Post autor: Dżola Ry » 13 lutego 2010, 20:26

Grochu pisze:nie, żebym Twoje za takie uważał
No, :no: , masz szczęście ;) :D

Grochu pisze:Twoim zdaniem - jako pedagoga i matki ze stażem - jaka jest najskuteczniejsza metoda resocjalizacji zdemoralizowanych dzieci (nie, żebym Twoje za takie uważał
Sprawa bardzo trudna.. Najogólniej powiedziałabym - pokazywać, że życie może wyglądać inaczej, niż to, które one znają, rozbudzanie, rozwijanie zainteresowań, stwarzanie możliwości odnoszenia sukcesów, a przez to odbudowywanie poczucia własnej wartości. Oczywiście izolowanie od źródła demoralizacji.
No dobra, aleś wymyśliła! Ale jak to zrobić? To jest problem :8)

Nie mam głębokiej wiedzy w zakresie resocjalizacji, ale szansę widziałabym najbardziej w tworzeniu grup, ośrodków, kółek zainteresowań, w których takie dzieci, w zależności od wieku, mogłyby twórczo i konstruktywnie spędzać czas. Byłyby to kółka plastyczne, muzyczne, taneczne, kulinarne, sportowe, informatyczne itp. Dla starszych chłopców miejsca, gdzie tuningowaliby stare maluchy, motocykle (pozyskiwane choćby ze złomowisk), konstruowaliby śmieszne pojazdy.
A owoce swojej pracy mogliby gdzieś przedstawiać, poczuć dumę, uwierzyć we własne możliwości i wartość.

Nie odkryłam Ameryki, są miejsca gdzie to tak lub podobnie działa. Ale chodzi o to, że dostęp do takich grup powinien być dla takich dzieci łatwiejszy, placóewk powinno być więcej, lepiej wyposażonych - w domach kultury (do tych, które są, chodzą przede wszystkim dzieci z tzw. dobrych domów), szkołach, ośrodkach pomocy społ. Ktoś powinien je tam kierować, zaprowadzać. I tu widzę ogromną rolę pracowników ośrodków pomocy społecznej (którzy najczęściej, niestety, ograniczają się do wizyty, sporządzenia protokołu, ewentualnie załatwienia pomocy materialnej), pedagogów szkolnych, kuratorów.

Wydaje mi się, że to są najskuteczniejsze metody, ale nasz system pomocy takim dzieciom jest po prostu niewydolny i niedofinansowany.

Często o to pytasz, Grochu, czy jesteś z tym problemem związany zawodowo, czy po prostu interesujesz się tym? :kukacz:
Awatar użytkownika
Dżola Ry
Członek Klubu
Członek Klubu
Posty: 6331
Rejestracja: 28 czerwca 2009, 23:07
Kontakt:

Post autor: Dżola Ry » 13 lutego 2010, 20:29

Grochu pisze:A nie starałaś się w Magistracie o posadę w biurze promocji miasta? Zrobiłabyś karierę
Niezła robota, może o tym pomyślę, skoro mówisz, że się nadaję ;)
Grochu pisze:( a ile godzin i w jakiej temperaturze? )
Wszystko "na oko", ale niech będzie, że ok. 2-3 h w 180oC
Awatar użytkownika
Dżola Ry
Członek Klubu
Członek Klubu
Posty: 6331
Rejestracja: 28 czerwca 2009, 23:07
Kontakt:

Post autor: Dżola Ry » 13 lutego 2010, 21:16

Grochu pisze:W każdym razie narobiłaś mi "smaka" i może dam radę tego lata wykroić jakiś weekend na zwiedzenie tych cudowności
Będę pełnić honory domu :D
Awatar użytkownika
Grochu
Moderator
Moderator
Posty: 5029
Rejestracja: 14 października 2009, 12:11

Post autor: Grochu » 13 lutego 2010, 23:43

Jola R pisze:Wydaje mi się, że to są najskuteczniejsze metody, ale nasz system pomocy takim dzieciom jest po prostu niewydolny i niedofinansowany.
Echhh....... :)
Chodziło mi po prostu o miłość :)
To wszystko, co wyżej napisałaś, to techniki - mniej lub bardziej skuteczne.
Ale najbardziej skutecznie (choć najtrudniej, bo wymaga to nieskończonej cierpliwości) resocjalizuje się dzieci doświadczając ich tym, że są kochane. Czasem musi minąć bardzo dużo czasu zanim w to uwierzą, ale jak uwierzą to już są "nasze" ;)
Jola R pisze:Często o to pytasz, Grochu, czy jesteś z tym problemem związany zawodowo, czy po prostu interesujesz się tym? :kukacz:
Nie zawodowo, ale społecznie (choć mam kwalifikacje). A pytanie zadaję, bo interesuje mnie jaki procent osób związanych zawodowo, lub przygotowujących się do tego ma świadomość tego faktu.
:)
Nieważne: gdzie. Ważne: z kim :)
"Lepiej się w życiu wygłupiać niż wymądrzać" ( ktoś tam )
"Ludzie są coraz lepsi - w udawaniu coraz lepszych" ( też ktoś tam )
Awatar użytkownika
Dżola Ry
Członek Klubu
Członek Klubu
Posty: 6331
Rejestracja: 28 czerwca 2009, 23:07
Kontakt:

Post autor: Dżola Ry » 14 lutego 2010, 0:46

Grochu pisze:Chodziło mi po prostu o miłość
Nie, no, Grochu. To nie fair ;) Pytałeś o resocjalizację, a nie przeciwdziałanie, niedopuszczanie do demoralizacji.

Czyją miłość? Rodziców? Rodziny? - Oczywiście, ideał, ale gdyby ją mieli, nie byliby zdemoralizowani!
Wychowawców? Opiekunów? - To nie miłość, a zrozumienie, dobroć, akceptacja, troska.
Miłość dziewczyny/chłopaka? Tak, ta potrafi zmienić czasami, ale nie pomyślałabym o tym - resocjalizacja.
Awatar użytkownika
Dżola Ry
Członek Klubu
Członek Klubu
Posty: 6331
Rejestracja: 28 czerwca 2009, 23:07
Kontakt:

Post autor: Dżola Ry » 14 lutego 2010, 1:25

Szarlotka pisze:Lubisz szpinak?
Przepadam, wszyscy lubimy i często jemy. Trzeba dać dużo czosnku, jajko - pycha! A najlepsze pierogi ze szpinakiem są w Toruniu :)
blacksunempire pisze:Czy zdarzało Ci się nadużywać nauczycielskiej władzy podczas zajęć? Czy lubisz dominować nad uczniami? Czy umiesz przyznać się do błędu przed klasą/uczniem?
Nie, nie nadużywam władzy nauczycielskiej, natomiast codziennie jej używam. Ja nadaję lekcji tempo, przebieg, a uczniom zadania.

W jakim sensie dominować? Uważam, że dominuję, utrzymuję porządek, sposób realizacji tematu, wymagam. Ale domyślam się, że chodziło Ci o inną dominację - otóż nie upokarzam uczniów, nie udowadniam im swojej wyższości, szanuję każdego z nich. Całkiem nieźle się z nimi dogaduję.

Czy się przyznaję do błędu?
Nie tak dawno, omawiając budżet państwa słowo budżet wymawiałam z bardzo wyraźnym w środku, a nawet poprawiłam ucznia, który wymówił to inaczej. Uczeń sprawdził jednak w słowniku, że to słowo wymawia się bud-żet lub bud-dżet, ale nie budżet i na następnej lekcji powiedział mi o tym. Jego dociekliwość (dzięki której przestałam wreszcie robić błąd) oceniłam na bdb.
HalinkaŚ pisze:Jolu,Twoje górskie marzenia w najbliższym czasie?
Kiedy zrobiłaś prawo jazdy?
Czy lubisz prowadzić,czy być pasażerem?
Czy lubisz tańczyć i czy umiesz?
Całkiem najliższe to (jak w zaproszeniach) jakieś góry w czasie ferii. Na wakacjach bardzo chciałabym pochodzić trochę po Małej Fatrze.

Prawo jazdy mam od 1986 roku. Znaczy 24 lata.

Bardzo lubię prowadzić, jeżdżę bardzo dużo, również z przyczepą kempingową, ale ostatnio, odkąd dzieci zrobiły prawo jazdy znacznie częściej bywam pasażerem, niech trenują pod czujnym okiem rodziców ;)

Tańczyć bardzo lubię, szczególnie południowe rytmy porywają mnie do tańca, mam w tańcu fantazję i nieźle chyba radzę sobie na parkiecie, ale w kategorii amator. Nigdy nie chodziłam na żadne kursy, chociaż chciałam, ale mąż nie ma do tańca zbyt wiele serca i jakoś nie wyszło :8)
Awatar użytkownika
Dżola Ry
Członek Klubu
Członek Klubu
Posty: 6331
Rejestracja: 28 czerwca 2009, 23:07
Kontakt:

Post autor: Dżola Ry » 14 lutego 2010, 1:46

Manfred pisze:Czy mile, czy nie mile wspominasz zwierze na zdjęciu?
Jakie miejsce najbardziej Ci utkwiło w pamięci w Górach Stołowych?
Wybierasz się w tym roku w Sudety?
Tak z innej beczki, to jesteś w posiadaniu jakiegoś zdjęcia tych czapli, które można zobaczyć na Perytowych Wzgórzach, nie widziałem nigdy czapli
Kochaną Francę Marysię, jak ją nazywamy (francą nazwał ją gospodarz), wspominamy często i z wielką sympatią! Dla niewtajemniczonych, to świnia, która chodziła luzem po obejściu sołtysa w Wambierzycach. Codziennie rano robiła nam przedwczesną pobudkę, gdy trąc swoim grzbietem o naszą przyczepę rozhuśtywała ją :). I zryła całe pole namiotowe!

W Górach Stołowych to chyba Niebo na Szczelińcu. I całe Broumowskie Steny, Śnieżnik, Góry Suche też były super. Wielka Sowa jakby trochę mniej :(

Jak się uda to Kotły Śnieżne chciałabym poznać.

Zdjęć czapli niestety nie posiadamy, bo gdy byliśmy tam już się ściemniało i na zdjęcia było za późno, a czaple odleciały na pobliskie drzewa szykować się do snu :(

Manfred pisze:Tydzień JoliR jast badrzo ciekawy.
Miło mi to "słyszeć" :)


No, to jestem na bieżąco :)
Awatar użytkownika
Grochu
Moderator
Moderator
Posty: 5029
Rejestracja: 14 października 2009, 12:11

Post autor: Grochu » 14 lutego 2010, 10:28

Jola R pisze:Wychowawców? Opiekunów? - To nie miłość, a zrozumienie, dobroć, akceptacja, troska.
To właśnie też forma miłości (po chrześcijańsku mówi się - miłość bliźniego). Często dopiero opiekun/wychowawca jest pierwszą osobą, która to dziecku daje. Sam fakt, że ktoś się tym dzieckiem interesuje nie jako przedmiotem do wykorzystania ale dla niego samego. Brak miłości rodzicielskiej powoduje, że dziecko przestaje wierzyć w istnienie wartości, pozostaje tylko hedonizm i przedmiotowe traktowanie innych. Gdy dziecko uwierzy ponownie w tą miłość ("bliźniego" - dodam już od razu), to zmienia w sobie całą "opcję fundamentalną" - zmienia się jego wewnętrzne nastawienie i pojawia się szansa na skuteczne działanie "technik" i "systemów" resocjalizacyjnych. Gdy są narzucane z góry, przymusowo - ich efektywność jest mizerna.
Ale chyba off-topować zaczynam :confused:
Nieważne: gdzie. Ważne: z kim :)
"Lepiej się w życiu wygłupiać niż wymądrzać" ( ktoś tam )
"Ludzie są coraz lepsi - w udawaniu coraz lepszych" ( też ktoś tam )
ODPOWIEDZ